با بررسی مواضع اصحاب فتنه، در مورد استقامت جمهوری اسلامی ایران بر حفظ عرصة مقاومت که به عنوان تنها علمدار حامی مستضعفین جهان مطرح است، میتوان بر تمرکز ایشان بر ایجاد فرآیندی تحمیلی برای تشکیل فضای آشتیساز بین کشور و دشمنان استراتژیک نظام اسلامی بالاخص رژیم غاصب اسرائیل، پی برد.
هدفگذاری اصحاب فتنه که از سالهای آخر دولت اصلاحات به شکلی علنی نمایان شد را میتوان از 3 رویکرد مورد بررسی و کنکاش قرار داد.
1- رابطه با اسرائیل، زمینه ساز رابطه با آمریکا
در این رویکرد میتوان اقدامات اصحاب فتنه را به گونهای قلمداد کرد که ایشان در صدد ایجاد بستری برای مجاب نمودن نظام به رابطة مستقیم با آمریکا، هستند. این اقدام که با تشکیل جریانی برای بزرگنمایی توان سیاسی و منطقهای اسرائیل همراه است، قصد دارد بدین گونه عمل کند که با رژیمی که تناقضات ایدئولوژیک اساسی با نظام دارد، مصالحه شکل بگیرد، پس با آمریکا که ماهیت کشور بودن را دارد، این امرکاری ساده و بیخطر است.
2- تلاش برای خارج نمودن اسرائیل از انزوای سیاسی
در رویکرد مورد بحث، این مسأله مطرح است که با توجه به حمایتهای اخیر اصحاب فتنه(مهاجرانی، کدیور، مخملباف و...) از رژیم صهیونیستی، و با عنایت به افول توان سیاسی و منطقهای این رژیم در عرصة مناسبات بیناللملی و منطقهای، تلاشی مشترک بین اپوزیسیون خارجنشین و اصحاب فتنه(که دارای مشترکات سازمانی بسیاری هستند) برای خارج نمودن رژیم منفور صهیونیستی از انزوای سیاسی و بالا بردن توان اثرگذاری آن در منطقه شکل گرفت.
