اخیراً عموم رسانههای خارجی که در دستور کارشان انتشار اخبار گروههای ضدانقلاب را دارند، به طور یکصدا و پیاپی اقدام به ایجاد موج رسانهای حمایت از رفسنجانی نمودهاند. عمدة موارد مورد بحث در این میان، تمرکز بر سیاستهای نظام در پیشبرد برنامة هستهای و مذاکره و مصالحه با آمریکا است. اهدافی که دقیقاً مورد تمایل غرب و در رأس آن آمریکا به عنوان دیرینهترین دشمن کشور است.
منافع دشمنان در گفتمان سازش است
به طور قطع منافع دشمنان در ایجاد و بسترسازی گفتمان سازش است. گفتمانی که با در نظر گرفتن آثار متؤخر آن میتوان زمینهسازی برای افول دستاوردهای وسیع و با برکت نظام و انقلاب تلقی نمود.
اخیراً حسین علیزاده در تارنمای رادیوفردا طی انتشار خبری با صراحت هر چه تمام تر اینطور بیان نموده است که: "پروندة سوریه، پروندة هستهای و پروندة رابطه با آمریکا، سه دستور کار مرتبط با یکدیگر است. تنها کسی که میتواند موجبات تغییر نظر آیتالله خامنهای را فراهم آورد هاشمی است."
همچنین رسانة رادیو فرانسه در مطلبی به قلم رضا تقیزاده اینطور نوشته است که: "هاشمی با اتخاذ تاکتیکهای بهتر مذاکرات را در مسیر توافق و سازش قرار میدهد."
تلاش رفسنجانی در بسترسازی گفتمان سازش و حفظ منافع غرب
حال با توجه به موارد فوق میتوان 2 سوال را متصور شد. اول اینکه ایجاد گفتمان سازش، ایجاد رابطه با آمریکا و مهمتر از همه گام نهادن در مسیری که دشمنان برای شخصی که خود را همراه انقلاب میپندارد هموار نمودهاند، چه دستاوردی میتواند برای نظام و انقلاب داشته باشد؟
دوم اینکه دلیل پس پردة تمایل غرب، به استقبال از گفتمان سازش چیست و چرا اعلام منافع دشمنان از کلام ایشان مسبوق به سابق است؟
با ریزبینی در حواشی رخدادهای منطقه و جهان، به روشنی میتوان دریافت که همة شرایط عام و خاص برای رشد روزافزون جمهوری اسلامی ایران در همة عرصهها وجود دارد. شکست هژمونی قدرت آمریکا و غرب از یکسو و اثربخشی انقلاب کبیرمان در فرآیند الگوسازی برای همة ملتها از سوی دیگر، زمینه ساز رشد و نمو هرچه بیشتر کشورمان در عرصههای سیاسی را فراهم کرده است.
در شرایطی که آثار تحریم بر پیکرة مردم و نظام اقتصادی کشور نمایان است، حرف از سازش و مذاکره زدن کاری است بس بیهوده. چرا که غرب و در رأس آن آمریکا هیچگاه گامی در جهت محترم شمردن منافع ملی کشور، برنداشته و همواره بر طبل دشمنی با هدف براندازی نظام مبارکمان، میکوبد.
علت همسویی را باید در احتمال وجود منافع مشترک با دشمنان جستجو نمود
با عنایت به همة مباحث مطرح شد و بازگشت به سابقة تاریخی دولت سازندگی و اصلاحات، وجود منافع مشترک بین دشمنان و برخی در داخل محتمل است. حال میتواند بروز این منافع در سفرهای مکرر فرزندان به کشورهای غربی باشد یا در همصدایی و همنشینی رسانهای با آنان.
گفتمان ارتجاعی زمینه ساز گفتمان سازش
برخی در شرایط کنونی بازگشت به دوران سازندگی را تبدیل به یک سنبل نمودهاند(گفتمان ارتجاعی) اما نکتة مهم آن است که دوران سازندگی با همة لطماتش بر کشور به پایان رسید و در شرایط کنونی که هر لحظه بر شتاب گامهای رشد کشور افزوده میشود، بازگشت به دورانی که در شرایط آن وقت نیز پاسخگوی اهداف نظام نبود، خظایی بسیار بزرگ است.
بیان گفتمان ارتجاعی در این بین تنها گامی است برای تغییر رنگ مشتقات گفتمانهای سازش محور که هردو دارای فرآیندی است در جهت پیشبرد اهداف دشمن.