اخیراً عموم رسانه­های خارجی که در دستور کارشان انتشار اخبار گروه­های ضدانقلاب را دارند، به طور یکصدا و پیاپی اقدام به ایجاد موج رسانه­ای حمایت از رفسنجانی نموده­اند. عمدة موارد مورد بحث در این میان، تمرکز بر سیاست­های نظام در پیشبرد برنامة هسته­ای و مذاکره و مصالحه با آمریکا است. اهدافی که دقیقاً مورد تمایل غرب و در رأس آن آمریکا به عنوان دیرینه­ترین دشمن کشور است.


منافع دشمنان در گفتمان سازش است

به طور قطع منافع دشمنان در ایجاد و بسترسازی گفتمان سازش است. گفتمانی که با در نظر گرفتن آثار متؤخر آن می­توان زمینه­سازی برای افول دستاوردهای وسیع و با برکت نظام و انقلاب تلقی نمود.

اخیراً حسین علیزاده در تارنمای رادیوفردا طی انتشار خبری با صراحت هر چه تمام تر اینطور بیان نموده است که: "پروندة سوریه، پروندة هسته­ای و پروندة رابطه با آمریکا، سه دستور کار مرتبط با یکدیگر است. تنها کسی که می­تواند موجبات تغییر نظر آیت­الله خامنه­ای را فراهم آورد هاشمی است."

همچنین رسانة رادیو فرانسه در مطلبی به قلم رضا تقی­زاده اینطور نوشته است که: "هاشمی با اتخاذ تاکتیک­های بهتر مذاکرات را در مسیر توافق و سازش قرار می­دهد."

تلاش رفسنجانی در بسترسازی گفتمان سازش و حفظ منافع غرب

حال با توجه به موارد فوق می­توان 2 سوال را متصور شد. اول اینکه ایجاد گفتمان سازش، ایجاد رابطه با آمریکا و مهمتر از همه گام نهادن در مسیری که دشمنان برای شخصی که خود را همراه انقلاب می­پندارد هموار نموده­اند، چه دستاوردی می­تواند برای نظام و انقلاب داشته باشد؟

دوم اینکه دلیل پس پردة تمایل غرب، به استقبال از گفتمان سازش چیست و چرا اعلام منافع دشمنان از کلام ایشان مسبوق به سابق است؟

با ریزبینی در حواشی رخدادهای منطقه و جهان، به روشنی می­توان دریافت که همة شرایط عام و خاص برای رشد روزافزون جمهوری اسلامی ایران در همة عرصه­ها وجود دارد. شکست هژمونی قدرت آمریکا و غرب از یکسو و اثربخشی انقلاب کبیرمان در فرآیند الگوسازی برای همة ملت­ها از سوی دیگر، زمینه ساز رشد و نمو هرچه بیشتر کشورمان در عرصه­های سیاسی را فراهم کرده است.

در شرایطی که آثار تحریم بر پیکرة مردم و نظام اقتصادی کشور نمایان است، حرف از سازش و مذاکره زدن کاری است بس بیهوده. چرا که غرب و در رأس آن آمریکا هیچگاه گامی در جهت محترم شمردن منافع ملی کشور، برنداشته و همواره بر طبل دشمنی با هدف براندازی نظام مبارکمان، می­کوبد.


علت همسویی را باید در احتمال وجود منافع مشترک با دشمنان جستجو نمود

با عنایت به همة مباحث مطرح شد و بازگشت به سابقة تاریخی دولت سازندگی و اصلاحات، وجود منافع مشترک بین دشمنان و برخی در داخل محتمل است. حال می­تواند بروز این منافع در سفرهای مکرر فرزندان به کشورهای غربی باشد یا در همصدایی و هم­نشینی رسانه­ای با آنان.


گفتمان ارتجاعی زمینه ساز گفتمان سازش

برخی در شرایط کنونی بازگشت به دوران سازندگی را تبدیل به یک سنبل نموده­اند(گفتمان ارتجاعی) اما نکتة مهم آن است که دوران سازندگی با همة لطماتش بر کشور به پایان رسید و در شرایط کنونی که هر لحظه بر شتاب گام­های رشد کشور افزوده می­شود، بازگشت به دورانی که در شرایط آن وقت نیز پاسخگوی اهداف نظام نبود، خظایی بسیار بزرگ است.

بیان گفتمان ارتجاعی در این بین تنها گامی است برای تغییر رنگ مشتقات گفتمان­های سازش محور که هردو دارای فرآیندی است در جهت پیشبرد اهداف دشمن.